Województwo świętokrzyskie jest jednym z szesnastu utworzonych po reformie administracji w 1999 roku. Obejmuje część województwa kieleckiego i tarnobrzeskiego, a także skrawki województw radomskiego, piotrkowskiego i częstochowskiego. Posiada około 1266000 mieszkańców. Składa się z powiatów: grodzkiego obejmującego Kielce i ziemskich obejmujących okręgi – buski, jędrzejowski, kazimierski, kielecki, konecki, opatowski, ostrowiecki, pińczowski, sandomierski, skarżyski, starachowicki, staszowski, włoszczowski. Stolicą województwa są Kielce. O ich powstaniu krąży legenda mówiąca o tym, że przed wiekami polował w tamtych okolicach Mieszko, któremu podczas drzemki na polowaniu przyśnił się święty Wojciech i objawił księciu strumień wody. Po obudzeniu zobaczył źródło, z którego zaspokoił pragnienie. Odjeżdżając książę zauważył kły ( prawdopodobnie dzika) i zapowiedział, że wybuduje tam gród z kościołem. Osadę zaś nazwano Kiełce – na pamiątkę znalezionych tajemniczych kłów. Nazwa z biegiem czasu przekształciła się w Kielce. Województwo może pochwalić się szczególną atrakcją turystyczną, jaką jest Świętokrzyski Park Narodowy, którego administracyjne początki sięgają 1908 roku. Na jego terenie znajdują się góry świętokrzyskie z najwyższym szczytem Łysica mającym 612 metrów n.p.m. Oprócz tego na terenie województwa można podziwiać Świętokrzyskie i Nadnidziańskie Parki Krajobrazowe.
Charakterystyka województwa Świętokrzyskiego
