Park Mickiewicza (od imienia fundatora Juliusza Heinzla zwany również: „Parkiem Julianowskim” lub ze względu na swoje piękno: „Łódzkimi Łazienkami”) jest niewątpliwie najpiękniejszym i najbardziej atrakcyjnym pod względem turystycznym terenem zielonym miasta Łodzi. Na terenie parku, położonego urokliwie w obniżeniu terenu nad rzeką Sokołówką (największą rzeką Łodzi), znajduje się również staw oraz muszla koncertowa. W średniowieczu w tym właśnie miejscu najprawdopodobniej znajdował się ogródek obronny – świadczą o tym liczne znaleziska archeologiczne. Park powstał podobnie jak większość najpiękniejszych zabytkowych parków Łodzi, jako prywatny ogród przylegający do posiadłości majętnego fabrykanta, Juliusza Heinzla, w latach osiemdziesiątych dziewiętnastego wieku. Atrakcją parku były liczne rozlewiska, obecnie śladem po nich są liczne stawy, które zajmują jednakże znacznie mniejszą powierzchnię niż niegdysiejsze zbiorniki wodne. Ozdobą są tam również liczne mostki, schody, kaskady i fontanny, a także piękna aleja lipowa. Po drugiej wojnie światowej rozebrano ogrodzenie parku udostępniając go obywatelom, dobudowano również obiekty sportowe, zaś w latach pięćdziesiątych dwudziestego wieku wyregulowano stawy na Sokołówce i powiększono powierzchnię parku o przylegające tereny dawnych folwarków.
Park Mickiewicza – Łódzkie Łazienki
