Jak w każdym wielowiekowym mieście, także w Kielcach centralne miejsce w przestrzeni publicznej zajmuje Rynek. Według historyków jego rozmiary i położenie wyznaczone już w XII wieku, ale nazwę zyskał dwieście lat później, gdy prawo magdeburskie nadało osadzie status miasta. Miejsce to jest potocznie nazywane także kielecką starówką, również ze względu na fakt, że plac otaczają wiekowe budowle (pochodzące z różnych okresów czasu). Nadrzędne miejsce wśród nich zajmuje oczywiście ratusz, położony po zachodniej stronie rynku. Nie jest to jednak ten sam obiekt, który stał tutaj od połowy XVI wieku: pierwotny budynek spłonął w 1800 roku, podczas pożaru miasta; ratusz, który można podziwiać dzisiaj, wybudowano w 1834 roku. Rynek otaczają też kamieniczki, w większości XVIII i XIX-wieczne. Rangę szczególnej ciekawostki nosi jedna, nieco starsza z nich, w której przebywał przez krótki czas Tadeusz Kościuszko (w trakcie insurekcji) – informuje o tym stosowna tablica, wmurowana w ścianę budynku. Innym zabytkowym obiektem, wznoszącym się w granicach Rynku, jest figura świętej Tekli, pochodząca z 1765 roku. Do 2008 roku środek kieleckiego Rynku zdobiła fontanna (wybudowana przez Niemców, w charakterze zbiornika przeciwpożarowego), jednak od tego czasu plac zamieniono w pokryty kostką deptak spacerowy.
Co znajduje się na kieleckim Rynku?
