W Sandomierzu znajduję się XV wieczny budynek ufundowany przez Jana Długosza, otwarty dla potrzeb księży mansjonarzy, którzy przez wieki, aż do kasaty w XIX w. pełnili służbę Bożą w kolegiacie sandomierskiej. W obiekcie tym przechowywane są bogate zbiory malarstwa, rzeźby, rzemiosła artystycznego. Dom Długosza został wybudowany przez mistrza Jana z Krakowa w stylu późnogotyckim. Znajduje się na nim ozdobna tablica erekcyjna z herbem Długosza Wieniawą, opatrzona datą 1476. Kiedy w XIX wieku budynek popadł w ruinę, staraniem ks. Józefa Rokosznego (zmarłego w roku 1931) i ks. Jana Wiśniewskiego (zmarłego w roku 1943) zbiory zostały przeniesione do Muzeum Diecezjalnego. W latach 1934–1936 rozpoczęto gruntowną restaurację budynku. W 1936 r. kiedy Muzeum Seminarium Duchownego zostało zamknięte, jego zbiory przeniesiono do odnowionego z inicjatywy biskupa Włodzimierza Jasińskiego i przystosowanego do potrzeb ekspozycyjnych Domu Długosza. Muzeum wyposażone zostało w zabytki związane z przeszłością diecezji. Ofiarowywano też pamiątki przechowywane w zbiorach rodzinnych oraz przypadkowe znaleziska. Obecnie ekspozycja urządzona jest w siedmiu salach. Znajdziemy w nich wspaniałe obrazy Matki Boskiej i świętych, tekstylne wspaniałości z dawnych wieków, portrety trumienne, romańskie figurki, elementy zdobnicze i rzeźby sakralne, Bibliotekę Ksiąg Drzewnych oraz mnóstwo innych pamiątek i dzieł sztuki. Miejsce to jest prawdziwą atrakcją dla konesera sztuki sakralnej.
Dom Jana Długosza
