Łódzki Ogród Botaniczny to kolejna (obok Aquaparku i Ogrodu Zoologicznego) z atrakcji turystycznych usytuowanych w dzielnicy miasta Zdrowie (a konkretnie, zachodnia część Polesia). Ogród Botaniczny zajmuje sześćdziesiąt siedem hektarów (w tym dwa hektary znajdują się na terenie pierwotnie istniejącego od roku 1929 Ogrodu Botanicznego imienia Jakuba Mowszowicza w Parku Źródliska, w skład którego wchodziła również Palmiarnia. Oznacza to, że Łódzki Ogród Botaniczny jest największym tego typu obiektem w Polsce. Na tej powierzchni skupiono rozmaite gatunki flory, zarówno rodzimej jak i egzotycznej. Gatunki roślin posegregowano na dziewięć sekcji tematycznych, mianowicie: dział flory polskiej, systematykę roślin zielonych, biologię i morfologię roślin, kolekcję roślin ozdobne, ogród japoński, dział roślin leczniczych i przemysłowych, alpinarium (ogród zbudowany ze skał i kamieni zawierający kolekcję roślin wysokogórskich), arboretum (ogród dendrologiczny zawierający kolekcję drzew i krzewów) oraz dział zieleni parkowej. Pierwszy projekt Ogrodu Botanicznego w Łodzi pochodzi z lat trzydziestych dwudziestego wieku i został zawarty w planach Parku Ludowego na Zdrowiu. W kolejnych latach stopniowo rozbudowywano ogród, rozszerzano jego powierzchnię i udostępniano dla zwierzających. Z czasem urządzono obok pierwotnej Palmiarni również Ogródek Dydaktyczny dla najmłodszych.
Łódzki Ogród Botaniczny
