Pałac Biskupów Krakowskich

Pałac Biskupów Krakowskich

Pałac Biskupów Krakowskich należy do zabytków najwyższej klasy (grupa 0). Wybudowano go w latach 1637-1644 z inicjatywy biskupa krakowskiego Jakuba Zadzika. Stanowi wspaniały przykład polskiej rezydencji z epoki Wazów. Jest dziełem włoskiego architekta Tomasza Poncina. Skrzydła boczne dobudowane zostały w I połowie XVIII w. według projektu Kacpra Bażanki. W końcu XVIII w. kieleckie dobra biskupów krakowskich zostały upaństwowione uchwałą Sejmu Wielkiego. Biskupi krakowscy mogli jednak zamieszkiwać w pałacu. Po powstaniu styczniowym władze rosyjskie przebudowały pałac. W 1866 r. rezydencja stała się siedzibą władz Guberni Kieleckiej. W 1914 roku budowla była siedzibą Komisariatu Wojsk Polskich w Kielcach, a przede wszystkim kwaterą Józefa Piłsudskiego. W 1939 r. uroczyście otwarto tam Sanktuarium Marszałka Józefa Piłsudskiego. W 1971r. stał się siedzibą kieleckiego Muzeum Narodowego. Sanktuarium Marszałka Józefa Piłsudskiego umieszczone jest na parterze pałacu. Reszta zabytkowych wnętrz nawiązuje do pierwotnego wystroju. W skrzydle północnym znajduje się Galeria Malarstwa Polskiego i Europejskiej Sztuki Zdobniczej od XVII do XX wieku. W czerwcu 2003 r. przy pałacu biskupów krakowskich uroczyście otwarto ogród włoski. Prace przy rekonstrukcji ogrodu trwały od lipca 2002 r. do maja 2003 roku.