Łódzka Palmiarnia została po raz pierwszy udostępniona dla zwiedzających w roku 1956. Jest usytuowana w samym środku zabytkowego Parku Źródliska (powstałego w XIX wieku na terenie Łódzkich Lasów, ze względu na swój zabytkowy charakter wpisanego do rejestru zabytków). Znalazła się w niej kolekcja roślin z dawnej oranżerii i palmiarni fabrykantów i urzędników carskich. Rośliny te niegdyś znajdowały się w prywatnych ogrodach zamożnych fabrykantów, którzy właśnie w tamtych okolicach budowali swoje luksusowe pałace otoczone przepięknymi ogrodami pełnymi egzotycznych gatunków tropikalnych roślin. Kryzys gospodarczy w latach dwudziestych ubiegłego wieku sprawił, że właściciele łódzkich fabryk włókienniczych w obliczu bankructwa zmuszeni byli sprzedawać swoje luksusowe rezydencje, zaś rośliny cieplarniane oddawali szklarniom miejskim. Palmiarnia została podzielona na trzy niezależne pomieszczenia zawierające zróżnicowane kolekcje: śródziemnomorską, tropikalną oraz pawilon kaktusów. Odpowiednia temperatura oraz optymalna dla roślin wilgotność sterowana jest komputerowo. Kolekcja palmiarni liczy około cztery i pół tysiąca gatunków roślin, które można sklasyfikować w takich grupach jak: paprotniki, kaktusowate, gruboszowate, wilczomleczowate, storczykowate, begoniowate, obrazkowate, pieprzowate oraz marantowate.
Palmiarnia Łódzka – odrobina egzotyki w centrum Polski
