Choć Łódź postrzegana jest zazwyczaj jako typowa miejska dżungla, gdzie można napotkać jedynie surowy i bezduszny krajobraz urbanistyczny oraz hale przemysłowe, okazuje się, ze nie do końca tak jest. Poza licznymi zabytkami, centrami handlowymi (jak Centrum handlowe „Manufaktura”) i oczywiście niezastąpioną ulicą Piotrkowską z obowiązkową Ławeczką Tuwima (znajdującą się się w ramach Galerii Wielkich Łodzian), zmęczony i znużony zwiedzający ma szansę zaczerpnąć nieco świeżego powietrza pośród prawdziwej, miejskiej zieleni. I niekoniecznie chodzi tutaj o kompleks największego w Polsce Ogrodu Botanicznego oraz zabytkowej łódzkiej Palmiarni. Turystom, którzy pragną odpocząć od zwiedzania zabytków pośród miejskiej dżungli miasto Łódź ma do zaoferowania dokładnie trzydzieści cztery parki znajdujące się na terenie aglomeracji miejskiej (nie licząc Lasu Łagiewnickiego). Ich znaczenie dla wypoczynku i rekreacji mieszkańców i turystów jest nieocenione. Wiele parków powstało jeszcze w dziewiętnastym wieku, jako parki prywatne przylegające do pałaców i luksusowe rezydencje zamożnych fabrykantów. Większość była zakładana w oparciu o drzewostan istniejących lasów, świadczy o tym fakt, że niektóre drzewa są znacznie starsze niż wskazywałaby na to data oficjalnego otwarcia parków. Największe parki w Łodzi to Park Mickiewicza, Park Poniatowskiego, Park 3 maja, Park Piłsudskiego oraz Źródliska.
Parki w Łodzi – zielone płuca miasta
